Ćwiczenie wyprostne ,,Marsz wielkoludów”.
Dziecko chodzi na palcach, jednocześnie wyciągając ręce do góry i naśladując wielkoluda.
Ćwiczenie z elementem skoku ,,Skoki zająca”.
Dziecko naśladuje ruchy zająca, przenosząc ręce do przodu z jednoczesnym prostowaniem nóg.
Dziecko naśladuje ruchy zająca, przenosząc ręce do przodu z jednoczesnym prostowaniem nóg.
Ćwiczenie mięśni brzucha ,,Jazda na rowerze”.
Dziecko leży na plecach z nogami ugiętymi i uniesionymi nad podłogę.
Naśladuje jazdę na rowerze, zataczając jednocześnie stopami obszerne koła.
Jedzie w normalnym tempie, potem powoli (pod górkę) i szybko (z górki).
Dziecko leży na plecach z nogami ugiętymi i uniesionymi nad podłogę.
Naśladuje jazdę na rowerze, zataczając jednocześnie stopami obszerne koła.
Jedzie w normalnym tempie, potem powoli (pod górkę) i szybko (z górki).
Ćwiczenie równowagi ,,Bociany na łące”.
Dziecko staje wyprostowane i naśladują bociana, unosząc jedną nogę do góry z jednoczesnym rozłożeniem rąk w bok.
Stara utrzymać się w tej pozycji jak najdłużej.
Zmieniając nogę i powtarzając ćwiczenie kilkakrotnie.
Dziecko staje wyprostowane i naśladują bociana, unosząc jedną nogę do góry z jednoczesnym rozłożeniem rąk w bok.
Stara utrzymać się w tej pozycji jak najdłużej.
Zmieniając nogę i powtarzając ćwiczenie kilkakrotnie.
Ćwiczenie stóp ,,Stopa za stopą”. Dziecko chodząc po Sali/ pokoju stopa za stopą, odliczając po sześć stóp,
a następnie stając na jednej nodze jak bocian, z jednoczesnym uniesieniem rąk.
Powtarzając ćwiczenie, odmierzają sześć stóp i zmieniają nogę, na której stał bocian.
a następnie stając na jednej nodze jak bocian, z jednoczesnym uniesieniem rąk.
Powtarzając ćwiczenie, odmierzają sześć stóp i zmieniają nogę, na której stał bocian.
Ćwiczenia gimnastyczne z nazywaniem części ciała wg W. Sherborne
Dziecko wykonuje następujące ćwiczenia wg opisu opiekuna:
„Wyczuwanie tułowia” (kładzie się na plecach i ślizga się po podłodze, a następnie robi to samo na brzuchu).
„Wyczuwanie całego ciała” (leży na podłodze z rękami wzdłuż ciała, naprężając i rozluźniając mięśnie,
a następnie turlając się z rękoma uniesionymi do góry).
„Wyczuwanie nóg” (w siadzie ugiętym z dłońmi opartymi z tyłu dotyka palcami stóp podłogi,
uderzając o podłogę piętami i całą stopą).
„Wyczuwanie łokci” (w siadzie rozkrocznym z ugiętymi kolanami dotyka naprzemienne łokciami kolan).
„Wyczuwanie nóg w ruchu” (chodząc po Sali/ pokoju na sztywnych nogach, bez zginania kolan).
„Świadomość kolan” (maszerując po sali, wysoko unosząc kolana).
„Wyczuwanie bioder” (kręcąc się wokół własnej osi, siedząc na podłodze na pośladkach).
„Wyczuwanie środka ciała, łokci i kolan” (zwijając się w kłębek jak zasypiające zwierzęta,
a następnie przechodzą do klęku podpartego).
Dziecko leży na plecach na kocyku, a opiekun je ciągnie po śliskiej podłodze, trzymając za brzeg koca.
a następnie przechodzą do klęku podpartego).
Dziecko leży na plecach na kocyku, a opiekun je ciągnie po śliskiej podłodze, trzymając za brzeg koca.
Ćwiczenia gimnastyczne (wg W. Sherborne)
Ćwiczenia wykonujemy w parach.
Dziecko siedzi, kolana zgięte, twarz zwrócona do siebie: wita się paluszki, kolana, pięty, stopy, plecy.
Dziecko siedzi w rozkroku, opiekun przed nim , obejmuje go ramionami, głaska, tuli.
Dziecko siedzą (siad skulny rozkroczny): posuwanie się do przodu z opiekunem,
odpychanie się nogami.
Dziecko z opiekunem siedzi przodem do siebie z lekko ugiętymi nogami w kolanach i kołyszą się:
trzymają się za ręce, na zmianę kładą się na plecach i są przeciągane przez partnera/ opiekuna.
Dziecko leży, „jest plasteliną”, którą „wałkuje” opiekun.
Następnie, napinając mięśnie, udaje, że przylepiło się do dywanu jak plastelina.
Opiekun z pary próbuje ją „oderwać”.
Odpoczynek – leżenie na plecach, kontrolowanie oddychania: wdech nosem, wydech ustami.
Dziecko siedzi, kolana zgięte, twarz zwrócona do siebie: wita się paluszki, kolana, pięty, stopy, plecy.
Dziecko siedzi w rozkroku, opiekun przed nim , obejmuje go ramionami, głaska, tuli.
Dziecko siedzą (siad skulny rozkroczny): posuwanie się do przodu z opiekunem,
odpychanie się nogami.
Dziecko z opiekunem siedzi przodem do siebie z lekko ugiętymi nogami w kolanach i kołyszą się:
trzymają się za ręce, na zmianę kładą się na plecach i są przeciągane przez partnera/ opiekuna.
Dziecko leży, „jest plasteliną”, którą „wałkuje” opiekun.
Następnie, napinając mięśnie, udaje, że przylepiło się do dywanu jak plastelina.
Opiekun z pary próbuje ją „oderwać”.
Odpoczynek – leżenie na plecach, kontrolowanie oddychania: wdech nosem, wydech ustami.
Przygotowały: Magdalena Król- Skoczyńska, Anna Rumas,Wanda Jelcz,Jolanta Srebrzyńska
Komentarze
Prześlij komentarz